Χρονολογικά πλέον ο φετινός Δεκαπενταύγουστος αποτελεί παρελθόν. Εορτάστηκε χωρίς πανηγύρι, χωρίς τις καθιερωμένες θεσμικές εκδηλώσεις όχι μόνο στο χωριό μας αλλά και στα υπόλοιπα γειτονικά χωριά όπως και σε πολλά άλλα μακρινά.
Η μεγάλη μας εκδήλωση ανήμερα το βράδυ της Παναγίας στο προαύλιο της εκκλησίας δεν
πραγματοποιήθηκε, δεν χορέψαμε, δεν τραγουδήσαμε, δεν διασκεδάσαμε όπως έπρεπε. Παράλληλα αναβλήθηκαν το Τουρνουά Μπάσκετ μεταξύ πολλών γειτονικών μας χωριών, που διεξάγεται από το 1981 στο γήπεδο Παλαμαρίου ανελλιπώς κάθε χρόνο από τις 13 έως τις 15 Αυγούστου, όπως και ο Αγώνας Δρόμου Παιδιών, θεσμοθετημένη εκδήλωση για το απόγευμα της 14ης Αυγούστου κάθε χρόνο.
Παρ’ όλες τις αντιξοότητες που έφερε η επανάκαμψη της πανδημίας του κορωνοϊού το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου και το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, υπήρξε προσέλευση στο χωριό από τους περισσότερους πατριώτες τις ημέρες αυτές. Το χωριό γέμισε παιδιά και τα πιο πολλά σπίτια άνοιξαν. Μπράβο στους συμπατριώτες μας που έρχονται αυτές τις σημαντικές για την περιοχή μας μέρες να δώσουν ζωή στο Παλαμάρι που τόσο την έχει ανάγκη όπως και όλα τα ορεινά χωριά της Αρκαδίας που δεν έχουν από τη μητέρα φύση το προνόμιο ούτε σε παραθαλάσσια τουριστική περιοχή να βρίσκονται, ούτε να έχουν απέραντες εύφορες καλλιεργήσιμες πεδιάδες χαμηλού υψομέτρου με μόνο χώμα και μεγάλου όγκου επιφανειακά νερά για άρδευση καλλιεργειών ( όπως συμβαίνει σε Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη ).
Οι παραπάνω παράγοντες συνέβαλλαν καταλυτικά στη μάστιγα της μετανάστευσης εσωτερικής και εξωτερικής και την ερήμωση των αρκαδικών χωριών δεκαετίες τώρα. ΄Ηρθε και η πανδημία να πλήξει με τον τρόπο της την Αρκαδία. Ευτυχώς που οι Αρκάδες της διασποράς αγαπούν όπως πρέπει τη γενέθλια γη τους και της δίνουν ζωή όταν πρέπει, περνώντας το μήνυμα ότι χωριό δε σημαίνει μόνο γλέντι και εκδηλώσεις ενός, δύο ή τριών 24ώρων αλλά κάτι βαθύτερο και ιερότερο για την υπόσταση και αυτογνωσία μας
Τη μέρα του Δεκαπενταύγουστου πραγματοποιήθηκε θεία λειτουργία στην εκκλησία της Παναγίας μας με τη συμμετοχή αισθητά λιγότερων προσκυνητών από τα γειτονικά χωριά από το φόβο της πανδημίας. Οι προσκυνητές φορούσαν μάσκες και τηρούνταν τα μέτρα των αποστάσεων ασφαλείας.
Εικόνα αγχωτική και που σίγουρα προκαλεί προβληματισμό για το πού βαδίζει η Παγκόσμια κοινωνία σχεδόν στο έτος 2021, με ιούς και ασθένειες που δεν έχουν εμβόλια και αντίδοτα και που απειλούν τη γενική οικονομική, εργασιακή και κοινωνική συνοχή.
Αρτοκλασία πραγματοποίησε η οικογένεια της Γεωργίας Μπούρα, της μεγαλύτερης σε ηλικία γυναίκας του χωριού ( 99 ετών συγκεκριμένα ), την οποία ευχαριστούμε θερμά.
Είναι αξιοθαύμαστο να βλέπεις σφρίγος και αντοχή σε έναν άνθρωπο τόσο μεγάλης ηλικίας και αναρωτιέσαι αν οι σημερινές γενιές με τους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής, κατορθώσουν να πετύχουν το αγαθό της μακροζωΐας. Τέτοια παραδείγματα είναι μαθήματα ζωής για εμάς τους νεότερους που μας καταβάλλουν το άγχος και η τελειομανία.
Θερμότατα ευχαριστούμε το μέλος του Συλλόγου κυρία Κική Κόνιαρη, που ανέλαβε προσωπικά την παρασκευή και το κέρασμα κουραμπιέδων στο προαύλιο της Εκκλησίας αμέσως μετά την απόλυση. Της αξίζουν συγχαρητήρια για τον εθελοντισμό της και την ατομική της ανιδιοτελή προσπάθεια για το χωριό.Ο Σύλλογος με τη σειρά του, πρόσφερε αναψυκτικά στους προσκυνητές.
Τουλάχιστον με την πρωινή μας προσευχή στην Εκκλησία,νιώσαμε το μεγαλείο και την ιερότητα της ημέρας της Κοίμησης Της Θεοτόκου,του λεγόμενου « Πάσχα του Καλοκαιριού ».
Συμπατριώτες και φίλοι του χωριού μας. Ας ήταν το 2020, η πρώτη και η τελευταία χρονιά που συνέβησαν αυτές οι πρωτόγνωρες και τραγελαφικές καταστάσεις για τη χώρα μας και τον Πλανήτη ολόκληρο. Το πρόβλημα του κορωνοϊού δεν θα λυθεί με ευχολόγια. Πλέον η Ιατρική
πρέπει έχει πολύ σοβαρά και σύντομα τον πρώτο λόγο. Πρέπει να βρεθεί πάραυτα εμβόλιο και αντίδοτο.
Είναι απαράδεκτο σχεδόν στο έτος 2021 να υπάρχουν παγκόσμιες πανδημίες, μέτρα προστασίας, αναστολές λειτουργίας επαγγελματικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, απαγορεύσεις πραγματοποίησης θεσμικών εκδηλώσεων, οικονομική δυσπραγία, απόγνωση, άγχος και αβεβαιότητα. ως προς την υγεία και το γενικότερο μέλλον του καθενός από εμάς. Σας ευχόμαστε καλό φθινόπωρο, καλή δύναμη και επάνοδο στις καθημερινές μας εργασίες, προσοχή στην υγεία μας, να αγαπάμε το χωριό μας και αναμένουμε καλύτερες και ασφαλέστερες μέρες.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΛΑΜΑΡΑΙΩΝ
