Ένα υπέροχο κείμενο εμπνευσμένο από την επικαιρότητα και τον κορωνοϊό από τον Προοδευτικό Σύλλογο Νεστάνης.
Ή μάλλον καλύτερα και κάτι ακόμα. ίσως πολλά περισσότερα. Και θα κληθώ να γίνω όλα όσα μπορώ να είμαι. Γιατί κανείς παλιός εαυτός μας δε θα είναι πια αρκετός. Έρχεται καιρός που θα πρέπει να αξιοποιήσει ο καθένας μας όλο το δυναμικό του για να συνεχίσει σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο.
Ας ξεκουραστούμε τώρα που μπορούμε. Έρχονται μέρες που οι ώρες ακινησίας, σιωπής και ξεκούρασης θα μας λείψουν αφάνταστα . Ας τις εκμεταλλευτούμε όμως τώρα εποικοδομητικά με δημιουργικότητα και περισυλλογή για την ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ .
Στην νέα εποχή που ξημερώνει ίσως θα πρέπει να συγκρίνουμε τις παρεξηγημένες ως τώρα αξίες της ζωής , και να αναθεωρήσουμε την σκέψη μας , αλλάζοντας τους στόχους με διαφορετικά κριτήρια . Μάλλον οι μέχρι σήμερα αξίες της ζωής είναι 100% παρεξηγημένες .
Στο δέντρο των Αξιών του ανθρώπου, ο καθένας μας είναι ένα (κολορίζι ) και όλοι μαζί η ΡΙΖΑ .
Ας φανταστούμε ότι οι ανθρώπινες αξίες είναι ένα δέντρο αιωνόβιο με κορμό τη Δημοκρατία. Ένα γερό κλαδί είναι η Ελευθερία, ένα άλλο η Δικαιοσύνη, άλλο ένα η Αδελφοσύνη, η αγάπη , παραδίπλα η Ισότητα !!!!! , μα προκειμένου να είσαι εις θέση να σέβεσαι και να τηρείς όλα αυτά , επιβάλλεται να είσαι παράλληλα και υγιής .
Από τη Δημοκρατία ξεκινούν αυτά τα δυνατά κλαδιά, από όπου αναδύονται κι άλλα λίγο μικρότερα αλλά εξίσου σημαντικά για την κοινωνία των ανθρώπων, όπως, η Παιδεία, η υγεία , η εξασφάλιση των γηρατειών, κι άλλα πολλά, ο σεβασμός, η σεμνότητα, η πραότητα ζωής .
Ολόκληρο το δέντρο θα μπορούσε να ονομαστεί «Ανθρωπιά». Το δέντρο αυτό, της ανθρωπιάς, προσπαθούν οι σύγχρονοι καλικάντζαροι να το καταστρέψουν ολοσχερώς . Άλλοι πελεκάνε τον κορμό του, άλλοι έχουν σκαρφαλώσει πάνω του και πριονίζουν τα κλαδιά του, άλλοι κόβουν και πετούν στα σκουπίδια τους καρπούς του πριν ωριμάσουν, άλλοι μαδούν τη σκιερή προστατευτική του φυλλωσιά…
Από τη Δημοκρατία ξεκινούν αυτά τα δυνατά κλαδιά, από όπου αναδύονται κι άλλα λίγο μικρότερα αλλά εξίσου σημαντικά για την κοινωνία των ανθρώπων, όπως, η Παιδεία, η υγεία , η εξασφάλιση των γηρατειών, κι άλλα πολλά, ο σεβασμός, η σεμνότητα, η πραότητα ζωής .
Ολόκληρο το δέντρο θα μπορούσε να ονομαστεί «Ανθρωπιά». Το δέντρο αυτό, της ανθρωπιάς, προσπαθούν οι σύγχρονοι καλικάντζαροι να το καταστρέψουν ολοσχερώς . Άλλοι πελεκάνε τον κορμό του, άλλοι έχουν σκαρφαλώσει πάνω του και πριονίζουν τα κλαδιά του, άλλοι κόβουν και πετούν στα σκουπίδια τους καρπούς του πριν ωριμάσουν, άλλοι μαδούν τη σκιερή προστατευτική του φυλλωσιά…
Όσο και να προσπαθούν όμως, το Δέντρο της Ανθρωπιάς αντέχει γιατί έχει γερή ρίζα στις καρδιές των ανθρώπων. Η ρίζα είναι η αγάπη κι η αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο κι εκεί δεν φτάνουν τα πριόνια των καλικαντζάρων…
